Gescheurde broeken, zweet en genieten

Jasou (Grieks voor hallo) lieve mensjes!

Laten we deze eerste blog maar beginnen met te vertellen dat we veilig geland zijn (speciaal een filmpje: )! Helemaal volgens de planning waren we gisteren rond 19.00 op Lesbos. Gelukkig ook met al onze koffers! Nadat we drie taxi’s hadden geregeld gingen we op weg naar onze superfijne appartementen. Onze eerste avond hebben we doorgebracht met het klaarmaken van ons ‘thuis’ voor de komende weken (lees: tas uitpakken en kast ‘inpakken’, slingers en verlichting ophangen, boodschappen doen, et cetera). Verder hebben we gezellig met elkaar op het veelte kleine balkon gezeten wat bij het jongensappartement hoort (met 7 mensen op een balkon van 2m2) en als laatste natuurlijk slapen!

Vanochtend moesten we namelijk vroeg op! Kwart over 7 (er is trouwens een tijdsverschil van één uur) moesten we klaarstaan. Met onze persoonlijke spelersbus werden we opgehaald en naar kamp gebracht. Daar aangekomen waren we eerst aanwezig bij de briefing van die dag en daarna ontvingen we de training over het werk van Eurorelief en het kamp. Tijdens de training kregen we gelijk de vuurproef, aangezien er een groep mensen nodig was voor het uitladen van bedden. Met onze halve training op zak gingen wij dus onderweg en rolden we zo in het praktische werk wat in het kamp plaatsvind. De rest van de dag hebben we ons steeds opgesplitst en verschillende taken gedaan. De ene keer was er hulp nodig bij het opzetten van een tent, de andere keer moesten we zorgen dat er genoeg bedden in de isoboxen waren of alle bedden in een box vervangen door nieuwe bedden. Dan moesten we helpen bij de keuken of het kantoor bemannen waar mensen hun documenten en foto’s konden laten kopiëren. Kortom, het was een enerverende dag! Sommige delen van de dag wisten we eigenlijk niet zo goed wat we aan het doen waren, maar dat is denk ik wel te verwachten op zo’n eerste dag! Wat mooi was om te zien is hoe de mensen zich in het kamp ‘vermaken’. Of het nu is dat de kinderen in een kratje van de berg af suizen of dat er twee mannen zijn die zichzelf tot kapper hebben benoemd en alle mannen en sketterend kapsel geven. Natuurlijk staan hier tegenover ook de momenten waaruit blijkt dat deze mensen inderdaad veel meegemaakt hebben en hulp nodig hebben…

Dit was een beetje wat onze dag inhield tot ongeveer vijf uur. Daarna konden we weer terug naar onze superfijne appartementen, waar we of gelijk een douche namen of gingen zwemmen (of zelfs allebei). Daarna natuurlijk nog ons eigen potje koken: pasta (THANK YOU MIRIAM EN JOCHEBED). Vervolgens hebben we nog ons soapmoment (Samen Over Alles Praten) gehad, waarbij we gelijk maar een clublied bedacht hebben (‘Dat lucht op’ van Herman Boon en dan uiteraard vooral het refrein!). Daarnaast hebben we ook nog een zangsessie gehouden, waarmee we de taak evangelisatie in Griekenland ook weer deels kunnen afstrepen.

Concluderend: het was gaaf, zwaar, leuk en vermoeiend. Na deze eerste dag zijn we enigszins verwaaid, bezweet, 3 gescheurde broeken rijker en mogelijk een klein beetje de kluts kwijt, maar we gaan ervoor! Met de kracht van God hopen we deze twee weken hier een klein stukje van Zijn Koninkrijk te laten zien!

Lieve groetjes,
De Lesbosstrijders