Afscheid
Door: Lesbosstrijders
Blijf op de hoogte en volg Lesbos
21 Augustus 2017 | Griekenland, Panagioúda
Zorbage! Holetzetorre (Goedenavond. Hoe gaat het? -> = Farsi).
De zondag was voor ons deze keer ieeets anders dan normaal (als in: niet per se een echte kerkdienst). We hadden namelijk een shift om 08.00. Zoals jullie vast al weten houdt dit in dat we om half 7 (of als we iets langer blijven liggen 7 uur) uit bed moeten. Vervolgens moesten we weer om 10 over half 8 bij skiniko zijn. Over het algemeen zijn we daar allemaal op tijd . Sommigen van ons zijn er zelfs eigenlijk altijd al eerder -> koffie halen bij het heerlijke tentje naast skiniko. Toen we op het kamp aankwamen hadden we eerst weer de briefing en werden de taken verdeeld. Er moesten mensen naar de kerk gebracht worden, we hebben onze vaste levels of secties bemant, we hebben bij info gestaan of we hebben bij new arrivals geholpen. Het was deze dagen echt ontzettend druk bij new arrivals! Veel nieuwe mensen…
Rond 16.00 waren we klaar en daarna hebben we of nog gezwommen of nog op een andere manier uitgerust. Sommigen van ons waren zo diehard dat ze nog langer op het kamp gebleven zijn. Verder moeten we eerlijk bekennen dat er niet zoveel meer te vertellen is, aangezien we redelijk vroeg zijn gaan slapen. Vandaag hadden we weer een morgendienst namelijk. Het was een superdrukke dag. We waren namelijk met 12 vrijwilligers, terwijl er minimaal 14 nodig zijn! Niet alle gates hoefde daarom ook bemand te worden, waardoor er meer mensen bij info konden zijn. Dit was nodig, aangezien er minstens 100 new arrivals een ‘huis’ moesten krijgen. Dit houdt in dat je eerst naar een tent gestuurd wordt om te checken hoeveel mensen er leven, vervolgens deel je aan deze mensen mee hoeveel mensen erbij komen en daarna breng je de nieuwe arrivals daarnaar toe. Dit is een zwaar en pittig klusje, maar we hebben toch gelukkig vandaag een gedeelte kunnen ‘housen’. Verder hebben we tenten opgezet, bij new arrivals geholpen en vooral veel rondgelopen over het kamp. Rond 16.00 zijn sommigen van ons naar huis gaan, terwijl anderen nog wat langer de tijd nodig hadden om afscheid te kunnen nemen van het kamp (is dit eigenlijk wel mogelijk?). Rond 20.00 hebben we met z’n allen gegeten en we hadden weer bezoek. Dit keer niet tante Hannie en Debora, maar een man van het kamp, die we allemaal wel vaker gezien/gesproken hebben. Deze kwam namelijk langs en deze heeft lekker meegegeten. Het was een maaltijd die anders dan anders was. Er werd gelachen er werd gehuild. Er werd Frans gesproken, Engels, Nederlands. Zelfs nog Farsi en Arabisch. Lekker multicultureel. Het was trouwens verder ook een hele speciale maaltijd, aangezien er friet was gehaald. Daarnaast hebben we alle restjes opgegeten. Vervolgens hebben we de reis nog met z’n allen afgesloten en toen kwam het punt van de koffers inpakken en alles opruimen. Het is tijd voor ons om naar huis te gaan. Naar Nederland. De plaats waar we geboren zijn (ook niet zonder reden?!). Deze blog willen we graag afsluiten met het volgende lied:
https://www.youtube.com/watch?v=E7zTOXwKfzk
Tot ziens in Nederland!
De strijders
De zondag was voor ons deze keer ieeets anders dan normaal (als in: niet per se een echte kerkdienst). We hadden namelijk een shift om 08.00. Zoals jullie vast al weten houdt dit in dat we om half 7 (of als we iets langer blijven liggen 7 uur) uit bed moeten. Vervolgens moesten we weer om 10 over half 8 bij skiniko zijn. Over het algemeen zijn we daar allemaal op tijd . Sommigen van ons zijn er zelfs eigenlijk altijd al eerder -> koffie halen bij het heerlijke tentje naast skiniko. Toen we op het kamp aankwamen hadden we eerst weer de briefing en werden de taken verdeeld. Er moesten mensen naar de kerk gebracht worden, we hebben onze vaste levels of secties bemant, we hebben bij info gestaan of we hebben bij new arrivals geholpen. Het was deze dagen echt ontzettend druk bij new arrivals! Veel nieuwe mensen…
Rond 16.00 waren we klaar en daarna hebben we of nog gezwommen of nog op een andere manier uitgerust. Sommigen van ons waren zo diehard dat ze nog langer op het kamp gebleven zijn. Verder moeten we eerlijk bekennen dat er niet zoveel meer te vertellen is, aangezien we redelijk vroeg zijn gaan slapen. Vandaag hadden we weer een morgendienst namelijk. Het was een superdrukke dag. We waren namelijk met 12 vrijwilligers, terwijl er minimaal 14 nodig zijn! Niet alle gates hoefde daarom ook bemand te worden, waardoor er meer mensen bij info konden zijn. Dit was nodig, aangezien er minstens 100 new arrivals een ‘huis’ moesten krijgen. Dit houdt in dat je eerst naar een tent gestuurd wordt om te checken hoeveel mensen er leven, vervolgens deel je aan deze mensen mee hoeveel mensen erbij komen en daarna breng je de nieuwe arrivals daarnaar toe. Dit is een zwaar en pittig klusje, maar we hebben toch gelukkig vandaag een gedeelte kunnen ‘housen’. Verder hebben we tenten opgezet, bij new arrivals geholpen en vooral veel rondgelopen over het kamp. Rond 16.00 zijn sommigen van ons naar huis gaan, terwijl anderen nog wat langer de tijd nodig hadden om afscheid te kunnen nemen van het kamp (is dit eigenlijk wel mogelijk?). Rond 20.00 hebben we met z’n allen gegeten en we hadden weer bezoek. Dit keer niet tante Hannie en Debora, maar een man van het kamp, die we allemaal wel vaker gezien/gesproken hebben. Deze kwam namelijk langs en deze heeft lekker meegegeten. Het was een maaltijd die anders dan anders was. Er werd gelachen er werd gehuild. Er werd Frans gesproken, Engels, Nederlands. Zelfs nog Farsi en Arabisch. Lekker multicultureel. Het was trouwens verder ook een hele speciale maaltijd, aangezien er friet was gehaald. Daarnaast hebben we alle restjes opgegeten. Vervolgens hebben we de reis nog met z’n allen afgesloten en toen kwam het punt van de koffers inpakken en alles opruimen. Het is tijd voor ons om naar huis te gaan. Naar Nederland. De plaats waar we geboren zijn (ook niet zonder reden?!). Deze blog willen we graag afsluiten met het volgende lied:
https://www.youtube.com/watch?v=E7zTOXwKfzk
Tot ziens in Nederland!
De strijders
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
